Gedicht "De Organist"

  • Tim Vogels

    Beste collega's

    Ruim twintig jaar geleden was ik in het bezit van een bundel gedichten{uit de inboedel van een oudtante} waarin een prachtig gedicht stond met als titel “de organist”.

    Nu twintig jaar later ben ik deze bundel kwijt.Ik weet de titel ook niet meer.

    Wat ik wel weet is dat de bundel oud was, ik meen dat de uitgave was in de jaren dertig.

    Dit is zeer weinig informatie. Maar kan mij iemand helpen met het achterhalen van dit gedicht.Het lijkt mij toch wel dat ergens in het land een collega dit mooie gedicht heeft.

    Ik zou het zeer op prijs stellen indien iemand mij dit gedicht zou kunnen toesturen, evt via E-mail.

    Andere gedichten zijn natuurlijk ook welkom, maar dat gedicht was het helemaal.

    Graag jullie reactie.

    Met hartelijke collegiale groeten,

    Tim Vogels

  • Bernhard Roelfsema

    Tim Vogels schreef:

    >

    > Beste collega's

    >

    > Ruim twintig jaar geleden was ik in het bezit van een bundel

    > gedichten{uit de inboedel van een oudtante} waarin een

    > prachtig gedicht stond met als titel “de organist”.

    > Nu twintig jaar later ben ik deze bundel kwijt.Ik weet de

    > titel ook niet meer.

    > Wat ik wel weet is dat de bundel oud was, ik meen dat de

    > uitgave was in de jaren dertig.

    > Dit is zeer weinig informatie. Maar kan mij iemand helpen met

    > het achterhalen van dit gedicht.Het lijkt mij toch wel dat

    > ergens in het land een collega dit mooie gedicht heeft.

    > Ik zou het zeer op prijs stellen indien iemand mij dit

    > gedicht zou kunnen toesturen, evt via E-mail.

    > Andere gedichten zijn natuurlijk ook welkom, maar dat gedicht

    > was het helemaal.

    > Graag jullie reactie.

    >

    > Met hartelijke collegiale groeten,

    >

    > Tim Vogels

    Geachte Heer Vogels,

    In het boekje “Feike Asma” geschreven door Paul Christiaan van Westering

    (uitgave J.C Willemsen Amersfoort) staat op de allereerste pagina een gedicht

    getiteld “De Organist”. Het luidt als vogt:

    Eenzaam tussen

    duizend mensen

    speelt hij voor een dode,

    een bruid en in de nacht

    van kerstmis, in de kerk,

    in huis.Maar het meest

    toch in zijn eigen hart.

    Grimmig tegen mensen

    door teveel bewogenheid.

    Dan ineens weer

    speelt hij over

    heel de wereld

    duizend muzikale

    zinnen uit.

    Eenzaam tussen

    duizend mensen.

    NB. Dit “gedicht” werd geschreven door Henk de Werd in het jaar 1963.

  • Rineke

    Gevonden tussen papieren van mijn vader Hans Versteegt geschreven door D.Beijersbergen-Groot

    Feike Asma

    Hij teistert de pedalen

    en slaat de tonen door

    Klavieren die verhalen

    aan hoofd en hart en oor:

    U loof ik Heer

    met hart en ziel

    juichende orgel tonen

    door trillen het huis

    waarin Gods lof met

    eeuwigheid wil wonen

    toon en klank

    ternauwernood te tomen.

    "Verlaat niet

    wat uw hand begon o levensbron"

    smeken op t laatst

    de stemmen

    een bange klacht

    een bede om gena

    en in geen toon

    te remmen

    "Verlaat niet

    wat uw hand begon"

    en laat het orgel

    eeuwig zingen

    de melodieen van oudsher

    in klank en taal

    de bron ontspringen

    En onder de bezielde handen

    geeft hij e toetsen stem

    een lied vergaard

    uit alle landen

    de lofstem tot Jeruzalem

    ( het zal niet helemaal zijn wat U zoekt… )

    Rineke

    de melodieen van oudsher in klank en taal de bron ontspringen.

  • wieger

    Of bedoel je deze organist

    Zijn hoord, aandachtig naar 't klavier gebogen,

    deint zachtjes mee, in wiegende cadans.

    Zijn mond vertrekt, en in zijn donk're ogen

    komt langzaamaan een diepe blijde glans.

    De jongens op de voorste banken kijken

    geamuseerd naar zijn verwarde haar,

    dat hij een enk'le keer poogt glad te strijken

    met een verstrooid, maar reeds vertrouwd gebaar.

    Hij domineert niet bij het begeleiden:

    maar krachtig steunt hij de gemeentezang.

    Zijn voorspel is maar kort, en heel bescheiden:

    de preek duurt immers ook niet meer zolang.

    Een enkeling blijft bij de uitgang dralen,

    want voor de organist de kerk verlaat

    looft hij zijn God met juichende koralen.

    De Here luistert, de gemeente praat

    E. IJskes-KoogerTim Vogels schreef:

    >

    > Beste collega's

    >

    > Ruim twintig jaar geleden was ik in het bezit van een bundel

    > gedichten{uit de inboedel van een oudtante} waarin een

    > prachtig gedicht stond met als titel “de organist”.

    > Nu twintig jaar later ben ik deze bundel kwijt.Ik weet de

    > titel ook niet meer.

    > Wat ik wel weet is dat de bundel oud was, ik meen dat de

    > uitgave was in de jaren dertig.

    > Dit is zeer weinig informatie. Maar kan mij iemand helpen met

    > het achterhalen van dit gedicht.Het lijkt mij toch wel dat

    > ergens in het land een collega dit mooie gedicht heeft.

    > Ik zou het zeer op prijs stellen indien iemand mij dit

    > gedicht zou kunnen toesturen, evt via E-mail.

    > Andere gedichten zijn natuurlijk ook welkom, maar dat gedicht

    > was het helemaal.

    > Graag jullie reactie.

    >

    > Met hartelijke collegiale groeten,

    >

    > Tim Vogels

  • Martin Mans

    of deze…..

    Maar zelden had de organist

    zich erger dan vandaag vergist

    hij liep in pyama door de kerk

    'waar is, waar is mijn bovenwerk

    en fluit en trom en rombombom

    en pompompom dan kom ik om'.

    Wel zag hij al die mensen daar

    de monseigneur bij het altaar,

    en ook de koster - en zijn kat

    Jeffrey die zong 't Magnificat -

    liep met een schepnet door de kerk

    maar nergens was het bovenwerk.

    De organist had zich verbaasd

    toen eerst maar naar de krant gehaast.

    Daar stiet hij plots een bulderlach

    'k Heb me vergist, ‘t is donderdag!!!’

    Vrij naar Maarten van der Bijl.

    Misschien ook niet van Tim Vogels zoekt, maar wel leuk, toch?

    Prettige dag,

    Martin

  • Albert-Jan Cloo

    Misschien is dit 'm?

    Hij is niet zo lollig als die van Martin, maar wel erg mooi.

    Zijn hoofd, aandachtig naar 't klavier gebogen

    deint zachtjes mee, in wiegende cadans.

    Zijn mond vertrekt, en in zijn donk're ogen

    komt langzaamaan een diepe, blijde glans.

    De jongens op de voorste banken kijken

    geamuseerd naar zijn verwarde haar,

    dat hij een enk'le keer poogt glad te strijken

    met een verstrooid, maar reeds vertrouwd gebaar.

    Hij domineert niet bij het begeleiden;

    maar krachtig steunt hij de gemeentezang.

    Zijn voorspel is maar kort en heel bescheiden;

    de preek duurt immers ook niet meer zo lang.

    Een enkeling blijft bij de uitgang dralen,

    want voor de organist de kerk verlaat

    looft hij zijn God met juichende koralen.

    De Here luistert, de gemeente praat.