tegenwerkende organisten.

  • joshua prins

    Als organist met een redelijke staat van dienst heb ik de afgelopen jaren op heel wat kerkorgels mogen spelen zowel rekreatief , tijdens kerkdiensten en ook concerten verzorgt o.a. oude kerk Amsterdam, grote kerk Hasselt, Martinikerk Bolsward en de st.Sulpice Parijs (frankrijk) ik ben sind 1989 vaste organist van de NH kerk in Berkhout. Nu heb ik voor twee jaar terug de koopvaardijdienst begleidt die éénmaal per jaar in Amsterdam gehouden wordt in de Engelse kerk aan het Begijnhof,toen was het geen enkel probleem en ondanks dat het orgel in slechte staat verkeerde vonden de bezoekers het geweldig.Na de restauratie werd ik weer gevraagd en toen moest ik even de organiste bellen om toestemming te hebben .

    Toen ik haar aan de telefoon had vroeg ze mij of ik concervatorium gedaan had.Dit is niet het geval maar tot op heden gaf dat nooit problemen. Nu dus wel mevrouw was in geen enkel opzicht bereidt om me ook maar 1% kans te geven op het orgel te spelen.Het lijkt mij duidelijk dat dit géén normale gang van zaken kan zijn.Als er een verzoek in mijn richting komt of er een ander op het “mijn” orgel mag spelen zla ik dat geen stro breed in de weg liggen.nu is mijn vraag zijn er op dit gebiedt meerdere gevallen bekend? en zijn er mensen die dit goedkeuren?

    graag reacties op dit onderwerp.!

    Joshua Prins.

  • R. Peters

    Die dame in kwestie heeft óf last van overmatige territoriumdrift, óf ze heeft een heel onprettige ervaring met een gast-organist gehad.

    Ik begrijp nooit zo goed waar een dergelijk onbeschoft en oncollegiaal gedrag voor nodig is. Ik zou, net als jij, in een dergelijke situatie de gast-organist geen strobreed in de weg leggen.

    Merkwaardig vind ik ook dat je aan de organiste toestemming moet vragen. Het orgel is toch zeker in het bezit van het kerkbestuur? Wend je dan rechtstreeks tot het bestuur en laat die tr*t links liggen!

    Er is hier in het verleden al veel gediscussieerd, zowel over de “toegankelijkheid” van orgels als over amateurs (vreselijk woord) versus beroepsorganisten. Ik ga dat niet herhalen, alleen even dit: de arrogantie van veel conservatorium-afgestudeerden is gewoon onvoorstelbaar. Toen ik zelf conservatoriumstudent was, heb ik me vaak erover verbaasd dat musici zich zo kleingeestig en afgunstig kunnen gedragen. In dit opzicht wijkt de muziekwereld helaas niet af van de “boze buitenwereld”.

    En wat is er nu eigenlijk waar deze mensen zo trots op zijn? Dat ze een papiertje bezitten dat bewijst dat ze vijf of zes jaar lang slaafs hun leraar nagevolgd hebben? Ik heb veel meer respect voor mensen die als autodidact hun eigen intellect gebruiken om kennis te vergaren. Maar die kundige en vakbekwame mensen worden door de papiertjesbezitters gewoonlijk als zijnde “amateurs” buitenspel gezet. Nogmaals, ik heb zelf conservatorium gedaan, maar ik ben niet overmatig trots op hetgene wat mijn leraren me geleerd hebben. Wel ben ik heel tevreden over hetgene wat ik mezelf geleerd heb.

    Joshua, ik heb groot respect voor je dat je je als niet-papiertjesbezitter hebt kunnen opwerken tot een goede organist. Laat je niet uit het veld slaan door de tegenwerking van die paar oliedomme “collega's”!

    Rob

  • k.a. pollema

    Ik vind het juist wel goed dat het bezit van een conservatoriumdiploma als voorwaarde wordt gesteld. Zo heb je er tenminste nog wat aan, want wat kun je anders met zo'n diploma? Niets toch.

  • Geert Oberink

    Geachte Hr/Mevr Pollema

    Ik weet niet goed wat ik van Uw reaktie moet vinden. Als die serieus bedoeld is, constateer ik, dat het bezit van een conservatoriumdiploma voor U alleen betekent, dat je “amateurs” van “jouw” orgel kunt weren. Ik citeer: “Zo heb je er tenminste nog wat aan”. Kan ook zijn, dat Uw reaktie als humor beschouwd moet worden, maar dan kunt U beter op zaken reageren, die buiten deze rubriek vallen.

    Tot zover een reaktie op de bijdrage van Pollema.

    Overigens, kan iemand mij uitleggen wat het verschil is tussen het indrukken van toetsen en het trekken aan registerknoppen door een conservatorium-opgeleide of door een “amateur” ?

    Ik werk zelf in een pianobedrijf als stemmer/techniker. Ben derhalve aardig op de hoogte van de techniek van mechanische pijporgels. Ons bedrijf verhuurt veel vleugels en piano's voor allerhande gelegenheden. Ik moet er niet aan denken, dat je de klant vraagt:“Heeft de bespeler wel een conservatoriumdiploma”? ( Het gaat hier soms om instrumenten van rond een ton). Als techneut durf ik te stellen, dat een normale bespeler een pijporgel geen enkele (technische) schade kan toebrengen. Sterker, de conservatoriummensen “timmeren” er in het algemeen wat steviger op los dan de amateurs. Zou het ook kunnen zijn, dat de “beroepsgroep organisten” bang is voor “amateurs”,die het soms beter doen ?

    Ikzelf ken daar enkele voorbeelden van, maar dat terzijde.

  • Cor Roeleveld

    Wat een onzinnige ractie. Alsof een conservatoriumstudie garant

    staat voor fraai orgelspel. Vaak is de echte reden gewoon ordinaire

    jalouzie. Hoe kan zo iemand zonder conservatorium opleiding het zo

    goed, terwijl ik met mijn papiertje bij hem/haar in de schaduw moet

    blijven staan…..

  • Aart de Kort

    Misschien niet zo elegant van Olja Bucic (want zo heet ze) om iemand van haar orgel te weren. Ze had beter kunnen vragen of je langs kwam op ‘haar’ orgel om te horen dat je (blijkbaar) goed kunt spelen. Het is natuurlijk wel zo, dat zij zich verantwoordelijk voelt voor de orgelmuziek in die kerk. Stelt dat er een absolute nul achter dat orgel plaats neemt en kerkgangers, onwetend wie er precies achter de klaviatuur zit, na afloop zeggen “die organist van de Engelse Kerk dat is drie keer niks”, tja dan zijn voor haar de rapen gaar.

    Aart de Kort

  • Tom Hoornaert

    Laat iemand, is het nu amateur of beroeps, op je orgel musiceren, en oordeel dan pas of het de moeite is of niet. Maar toch niet aan de hand van een in theorie alleszeggend papiertje, wat uiteindelijk in praktijk heel anders kan zijn.

    (Ik heb zelf gestudeerd aan het Lemmensinstituut te leuven (B) en de Muziekhogeschool te Maastricht)

  • k.a. pollema

    Voor beheerders/organisten van populaire orgels kan het zeer tijdrovend zijn om afspraken te maken en ter plekke aanwezig te zijn om de vele liefhebbers bekend te kunnen maken met het instrument. Het risico bestaat dat men geneigd is om alleen organisten uit een bekende reatiesfeer aan bod te laten komen. Een conservatoriumdiploma lijkt mij daarom in eerste instantie een redelijk neutraal selectiemiddel. Beter ook dan af te gaan op al dan niet gekleurde beoordelingen van anderen, wat stigmatiserend kan uitpakken (“dat is er eentje van Asma-stempel, die moet je niet toelaten”) Uiteraard mogen amateurs niet buiten de boot vallen. In tweede instantie kun je dan gaan denken aan de alternatieven die al op deze site zijn genoemd.

  • dirk

    typisch nederlands probleem

  • Feike Bronchitus

    ik ben het helemaal met je eens.